The Book Worm

 കുട്ടിക്കാലത്തെ വലിയ അത്ഭുതങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു തീവണ്ടി. പക്ഷേ ആ അത്ഭുതവണ്ടിയിൽ യാത്ര ചെയ്തിട്ടുള്ളത് വിരലിലെണ്ണാവുന്ന സന്ദർഭങ്ങളിൽ മാത്രമാണ്. ഇരുപത് വർഷത്തിലധികമായി റെയിൽവേയിൽ ലോക്കോപൈലറ്റ് ആയി ജീവിക്കുന്ന ഒരാളുടെ ഹൃദയം തൊടുന്ന അനുഭവക്കുറിപ്പുകളാണ് തീവണ്ടിയാത്രകൾ എന്ന ഈ പുസ്തകം. തീവണ്ടിയിലെ അനുഭവങ്ങൾ കഥകളായും കവിതകൾ ആയും ഒരുപാട് തവണ നമ്മുടെ വായനയിൽ ഇടം പിടിച്ചിട്ടുണ്ടാകും. അതിൽ ഭൂരിഭാഗവും ആ വലിയ വാഹനത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ബോഗിയിൽ വച്ച് ആർക്കൊക്കെയോ ഉണ്ടായിട്ടുള്ള അനുഭവങ്ങൾ ആയിരിക്കും. പക്ഷേ തീവണ്ടിയുടെ ഏറ്റവും മുൻപിൽ ഇരുന്ന് അത് ഓടിക്കുന്ന ആളുടെ കാഴ്ചകൾ ഇതിൽ നിന്നെല്ലാം വളരെ വ്യത്യസ്തമാണ്. ആയിരങ്ങളുടെ ജീവൻ ഒരു ചങ്ങലപോലെ വലിച്ചുകൊണ്ടുപോകുന്ന ഒരാളുടെ മാനസിക വ്യാപാരങ്ങളും ചിന്തകളും എങ്ങനെയിരിക്കും? അതാണ് ഈ 'തീവണ്ടിയാത്രകൾ' നമ്മുടെ സമൂഹത്തിന്റെ അല്ലെങ്കിൽ രാജ്യത്തിന്റെ ഒരു കൊച്ചു പതിപ്പാണ് ഓരോ തീവണ്ടികളും. വ്യത്യസ്ത ദേശക്കാർ ഭാഷക്കാർ നിറക്കാർ അങ്ങിനെയങ്ങിനെ. എഴുത്തുകാരന്റെ ഓർമ്മയിൽ യാത്രക്കാർ, ഒപ്പം ജോലിചെയ്യുന്നവർ, റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനുകളിൽ അന്തിയുറങ്ങുന്ന ആളുകൾ അങ്ങിനെ പലരും കടന്...

 കഴിഞ്ഞ രണ്ടു ദിവസങ്ങളിലായി വായിച്ചത് ഇന്ദുഗോപന്റെ പ്രഭാകരൻ സീരിസും അമ്മിണിപ്പിള്ള വെട്ടുകേസും ആണ്. അതിൽ 'ഡച്ചുബംഗ്ലാവിലെ പ്രേതരഹസ്യം' മാറ്റി നിർത്തിയാൽ ഏകദേശം പതിനൊന്നോളം കഥകൾ രണ്ടു പുസ്തകങ്ങളിലുമായി വരുന്നുണ്ട്. ഇന്ദുഗോപൻ കഥകളെപ്പറ്റി സംസാരിക്കുമ്പോൾ എടുത്തു പറയേണ്ടതായി തോന്നിയത് അപസർപ്പക കഥകളിൽ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ വേദനകൾക്കോ ദുരിതാവസ്ഥകൾക്കോ കഥാകാരൻ അമിതപ്രധാന്യം നൽകുന്നില്ല എന്നതാണ്. അത്തരം കാര്യങ്ങൾ അവിടെയുണ്ടെങ്കിലും അത് സ്പൂൺഫീഡ് ചെയ്ത് തരാൻ ഇന്ദുഗോപൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. കഥയിലെ സംഭവങ്ങൾക്കാണ് ഇവിടെ പ്രാധാന്യം. അതിനിടയിലുള്ള സാധാരണക്കാരായ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ദുഃഖങ്ങളെല്ലാം നാം സ്വയമേ മനസിലാക്കിയെടുക്കേണ്ടതാണ്. അപ്പോൾ ഉയർന്നുവരുന്നൊരു ചോദ്യം അപസർപ്പക സാഹിത്യത്തിൽ എന്തിനാണ് അത്തരം ഏലമെന്റുകളുടെ ആവശ്യം എന്നതായിരിക്കും. എന്നാൽ ഇന്ദുഗോപൻ കഥകൾ അവയില്ലാതെ പൂർത്തിയാകില്ലതാനും. ഉദ്വേഗജനകമായ ഒരു കഥ, അതിന്റെ ചുരുളഴിച്ചുകൊണ്ടു ആകാംഷയോടെ വായിച്ചവസാനിപ്പിച്ച ശേഷം പിന്നീട് നമ്മുടെ ചിന്തകൾ സഞ്ചരിക്കുന്നത് കഥ വന്ന വഴിയേ പറ്റിയോ അതിലെ ദുരൂഹതകളുടെ രഹസ്യങ്ങളെപ്പറ്റിയോ ആയിരിക്കില്ല. മറിച്ച് കഥാന്ത്യത്...